Stara Goa (portugalski jezik: Goa Velha) je grad na jugozapadu Indije od 4,322 stanovnika.
Stara Goa bila je od 16. do 18. vijeka glavni grad portugalske kolonije Indije, kad je napuštena zbog epidemije kuge.
Stara Goa leži na sjevernoj obali rijeke Zuari, udaljena 12 km od glavnog grada Države Goa Panajia, na autoputu za Margao.
Na vrhu brda koje dominira nad mjsrom Portugalci su 1613. zajedno s crkvom Gospa od Pilara, podigli bogosloviju poznatu kao Pilarski seminar u kojoj su školovali svećenike iz Goe za misionarstvo. Vjekovima prije toga na tom mjestu stajao je hram boga Šive podigut za vladavine Dinastije Kadamba (4.-5. vijek).
U to vrijeme bila je glavna luka te dinastije poznata pod imenima Gopakapttana ili Govepuri. Iz nje su brodovi plovili do Istočne Afrike i Zapadne Azije. Danas od nje nije ostalo ništa, jer je sve pokrila bujna vegetacija.
Na pješčanoj plaži uz rijeku iskopan je masivni zid, prepostavlja se da je bio lučki dok, na kraju kraljevskog puta Rajveedhi, kojom se roba iz tadašnje Ela ili Brahmapurija prevozila za transport brodovima koji su tu bili sidreni. Muslimanska vojska je 1312. orobila Brahmapuri, a nakon 150 godina rijeka je toliko zasipala luku, da je postala neupotrebljiva, pa je napuštena.
Portugalci su podigli i franjevačku crkvu sv. Andrije, koja je poznata po procesiji za uskršnji ponedjeljak, jedinoj takvoj izvan Rima, za vrijeme nje sudionici nose sve svece franjevačkog reda, skulpture 26 svetaca, papa, kraljeva, martira, kraljica i kardinala.
