Desant na Dijep, kodnog naziva Operacija Jubilej, dogodio se 19. avgusta 1942. kada su Saveznici napali francuski grad Dijep. Preko 6,000 vojnika trebalo je osvojiti i držati grad te testirati nemačku odbranu i prikupiti poverljive podatke. Takođe, napad je trebao namamiti nemački Luftvafe u veliki, otvoreni sukob. Napad je završio teškom katastrofom za Saveznike.
Uveče, 18. avgusta 1942., gotovo 240 različitih savezničkih brodova približilo se Francuskoj prevozeći invazijske snage prema cilju. U zoru sledećeg dana počinje iskrcavanje na francusku obalu. Nemačke snage su zatečene i potpuno iznenađene. Iako nemačkim postrojbama zapoveda sposoban nemački general Cajcler, sam Dijep, mesto iskrcavanja brane nemačke drugorazredne postrojbe, što ipak Saveznicima neće da olakša posao.
Blizu francuske obale deo savezničkog invazijskog brodovlja naprosto je naletelo na jedan nemački konvoj. Odmah je došlo do razmene vatre i paljbe. Iako su nemački brodovi potopljeni, posade na obali su uzbunjene i čimbenik iznenađenja je otpao. Nakon iskrcavanja na zapadnom sektoru komandosi postižu uspeh uništenjem bitnica obalnog topništva kod mjesta Varengevij. No, kod gradića Pus, Kanađani su naleteli na usku plažu vrlo strmih litica načičkanu njemačkim fortifikacijama na obali. Iako se nekoliko vojnika uspelo popeti na obalu, velika većina ostala je u vodi do pojasa, pod paljbom puškomitraljeza i minobacača. Više od 200 vojnika kanadskih postrojbi ovde je poginulo, a zbog snažne paljbe onemogućena je i pravodobna evakuacija, pa su Kanađani prisiljeni na predaju. Od 27 tenkova koji su se uspjeli iskrcati na obalu, samo 15 probilo se, ali je naletevši na protuoklopne zapreke zaustavljeni u napredovanju.
Kod mjesta Porvija Saveznici su uspešno izveli iskrcavanje, te nadiru tri kilometra u unutrašnjost gde su snažnom paljbom ipak zaustavljeni. Prisiljeni su na povlačenje i trpe velike gubitke. Unatoč očiglednom neuspehu akcije, savezničko zapovedništvo napravilo je i drugu neoprostivu vojničku pogrešku. Na obalu su iskrcane pričuvne snage koje također stradavaju pod snažnom paljbom. Na posletku, u negde oko 11.00 časova stiže zapoved za prekid operacije i preživeli vojnici brodovima su prebačeni u Veliku Britaniju.
Nakon samo nekoliko sati borbe gotovo 4,400 savezničkih vojnika je poginulo, ranjeno ili je zarobljeno. Tokom iskrcavanja došlo je i do velike vazdušne bitke. Britanski RAF silno je nastojao pomoći i zaštititi postrojbe na zemlji. U toj bici izgubljeno je 106 britanskih i 13 kanadskih aviona. Luftvafe je imala neznatne gubitke u avionima.
Iako vojnički pogrešno, Saveznici su nešto i naučili: došlo se do vrlo značajnih spoznaja o amfibijskom iskrcavanju, koje će se kasnije provesti u Normandiji. Savezničke postrojbe naučile su da trebaju izbegavati guste nemačke fortifikacije na obali, potreba za temeljitim planiranjem i pomorsko – vazdušno bombardovanje obale, potreba za obaveštajnom pripremom akcije i uvezivanje komunikacija između postrojbi. No, Nemci su takođe došli do nekih spoznaja, pa su kasnije nadogradili i ojačali 'atlantski bedem'.
